Gün boyunca pek çok farklı his içinden geçiyoruz. Bu hisler, fikirlerimizi, davranışlarımızı ve bağlantılarımızı şekillendiriyor. Hislerimizin kaynağını keşfetmek ve onları gerçek bir biçimde tanımlamak, hem kendi iç dünyamızla hem de etrafımızla daha sağlıklı bağlar kurmamızı sağlar.
Duygusal okuryazarlık, aslında bu marifetlerin tamamını söz eder. Kendi hislerimizi tanıyabilmek, oburlarının hislerini anlayabilmek ve bu hisleri yönetebilmek, insan bağlarında muvaffakiyetin anahtarlarından biridir.
Duygusal okuryazarlık geliştiren şahıslar, daha tesirli irtibat kurar, çatışmaları daha rahat çözebilir ve kendilerini daha huzurlu hissederler. Bu maharet, yalnızca yetişkinler için değil, çocukluk devrinde de geliştirilmesi gereken değerli bir maharettir.
Erken yaşlardan itibaren duygusal zekamızı geliştirebiliriz. Prof. Robert Plutchik’in Duygu Çarkı, bu süreci daha anlaşılır hale getirebilir. Bu çark, hislerin ve onların zıtlarının birleşiminden ortaya çıkan farklı hissiyatları anlamamıza yardımcı olur.
Çarkın üzerinde her bir hissin birbirine nasıl dönüştüğünü gözlemleyerek, bu dönüşüm süreçlerini daha yakından inceleyebiliriz. Örneğin, öfke ve ıstırap ortasındaki ince çizgiye dikkat etmek, hislerin nasıl birbirine dönüştüğünü anlamamıza katkı sağlar.
Duygular, yalnızca anlık yansılar değildir; aslında bizleri bir harekete geçiren, bir şeyleri değiştirmeye yönlendiren güçlü içsel güçlerdir. Hislerimizi hakikat bir biçimde tanımlamak ve anlamak, onları yönetmemize ve gerektiğinde dönüştürmemize imkan tanır.
Duygusal okuryazarlık, yalnızca kendi iç dünyamızı değil, dış dünyamızı da dönüştürmek için kıymetli bir araçtır. Her bir his, bir hedefe hizmet eder ve biz de bu gayenin ne olduğunu anlamak suretiyle duygusal ömrümüzü daha şuurlu hale getirebiliriz.