Hayvanlara neden bağlanırız?


Hayvanlar ve beşerler ortasındaki bağlantıyı daha düzgün anlamak ismine yapılan bilimsel çalışmalar, bu bağın ruhsal temellerini keşfetmeyi hedefliyor. Kanadalı araştırmacılar, insanların öteki tiplere duyduğu yakınlık hislerinin altında yatan sebepleri incelemiş ve hayvan-insan dayanışmasının nedenlerini ortaya koymuşlar.
Çalışmalara nazaran, hayvanlar bizim hayatımızın değerli bir kesimi ve bu alakanın temelinde, birbirimizi anlamaya dayalı karmaşık bir bağ var. Bu bağ, yalnızca evcil hayvanlarla değil, tıpkı vakitte tabiatta yaşayan tüm hayvanlarla da olan bağımızda kendini gösteriyor.
Hayvanlarla kurduğumuz dayanışmanın, insanlık tarihindeki toplumsal kimlik anlayışımızı yine şekillendirdiği bir gerçektir. Toplumun kimi kesitlerinde, hayvanlarla paylaşılan bu ömür, bir çeşit “biz ve onlar” ayrımından çok, karşılıklı bir dayanışma olarak hissediliyor.
Bu, hayvanlarla birlikte inançta olma ve birbirine bağlılık hissinin bir yansımasıdır. Hayvanlar, bizlere yalnızca fizikî değil, tıpkı vakitte duygusal olarak da eşlik eder. Bu sebeple, hayvanlara yakınlık gösteren bireyler, tıpkı vakitte toplumsal empatiyi güçlendiren bireyler oluyorlar.
Özellikle meskende hayvan besleyen bireyler, hayvanlarını yalnızca birer konut arkadaşı değil, ailelerinin birer modülü olarak görüyorlar. Bu, insanın hayvanlarla daha derin bir bağ kurmasına ve başka hayvanların hayat şartlarına karşı daha hassas olmasına yol açıyor.
Hatta birçok kişi, hayvanlarına duyduğu sevgiden ötürü, kendi kaynaklarını yahut ayrıcalıklarını kısıtlamak üzere fedakârlıklar yapmaktan çekinmiyor. Misal formda, veganlık ve vejetaryenlik üzere hayat stilleri da bu hassaslığın bir yansımasıdır. Sıhhat nedenlerinin ötesinde, bu tercihlerin artan bir formda hayvanların yaşadığı zorluklara karşı duyulan empatiyle formlandığı görülmektedir.
Araştırmalar ayrıyeten, hayvanlarla olan bu bağın, ırkçılık ve başka toplumsal önyargılardan uzak bir tavrı teşvik ettiğini ortaya koyuyor. Hayvanlara gösterilen yakınlık, insanın yalnızca kendine değil, tüm ömrü kapsayan bir empati geliştirmesini sağlıyor. Bu empati, çocukluk yıllarında evcil hayvanlarla kurduğumuz münasebetler yahut kitaplarda gördüğümüz hayvan figürleri ile başlar ve vakitle derinleşir.